წიგნი და ჩემი ათეული !

მომენატრა აქ წკაპუნი, ხოდა აი დრო გამოვნახე menu->new->post და უკვე პოსტს ვწერ. უფროსწორად იმ წიგნთა ათეულის შედგენას ვაპირებ რომლის წაკითხვაც დაგეგმილი მაქვს და უახლოესი 1 თვის მანძილზე ათივეს ჩავამთავრებ. არდადეგებიც იწყება, საქმე არაფერი მექნება. გარეთ თოვლი, სახლში სითბო….. რა სჯობს ჩავუჯდები და გადავეშვები წარმოსახვით სამყაროში. ჩემი წიგნის კითვის პროცესი მართლაც რომ ფანტეზის სამყაროში მოგზაურობასა და უკიდეგანო სიზმრებთან ასოცირდება. წიგნის კითხვა სიჩუმეში მიყვარს, სადაც გარეშე ხმებისგან დაზღვეული ვარ, გონებას კი მეტი გასაქანი აქვს იფიქროს , გაანალიზოს და დაიმახსოვროს ის ძირეული რამ რასაც ესა თუ ის შემოქმედი გვთავაზობს მის მიერ შეთხზული ნაწარმოებით… არ გქნონიათ შემთხვევა როდესაც წიგნის რომელიმე ფრაგმენტი ისე მოგწონებიათ რამდენჯერმე ხელახლა გადაგეკითხათ, თითქმის ზეპირად გესწავლათ და წუთიერი დაყოვნებით წარმოსახვაში გაგეცოცხლებინათ ის პერსონა,მოვლენა ან გრძნობებისა და ემოციების დაუოკებელი მისწრაფებანი რაც წიგნშია გადმოცემული. მაინც რა საოცარია არა? ადამიანს ძალუძს თეთრზე შავით, ყოველგვარი ფუნდამენტურობის გარეშე ისეტი სამყარო დახატოს,რომელიც ჩვენს რეალობაში არ არსებობს,რომელიც ჩვენთვის ზეციურია,შემაშფოთებელია,დამაფიქრებელია,სანატრელია და ხშირად ეს ყოველი ჩვენზე ისეთ ზემოქმედებას ახდენს რომ რეალური სამყაროდან და აქაური გარემოდან გვწყვეტს და გადაგვისვრის სადმე ფერად ან შავ-თეთრ,ნათელ ან ბნელ უკუნში, მშვიდობიან სამყოფელსა თუ ომისა და დაუდევრობის ქარცეცხლში… გადაგვისვრის და ცდილობს იქვე ჩაგვტოვოს, მაგრამ ჩევნ მაინც ვუბრუნდებით ამ ერთფეროვან, გაყინულ სამყაროს და გვენატრება ის წამები როცა ვმოგზაურობდით ზებუნებრივ სიტყვათა კორიანტელში და აი ვცდილობთ ხელმეორედ გავემგზავროთ იქ, ამიტომ კვლავ მივუბრუნდებით რჩეულ წიგნს , მაგრამ ვერ ვბრუნდებით! რა ხდება ! გზები ჩაიკეტა?!! წარმოსახვას გასაქანი არ ეძლევა, ჩავრციით? შემოგვიშვით! კიდევ ერთხელ!<- გვეუფლება სასოწარკვეთა , მაგრამ არა მაინც გაშეშებულნი ვართ ვერ ვუბრუნდებით ხელმეორედ იმ ადგილს, იმ საოცრებათა ქვეყანას,რომელიც ჩვენს მეხსიერებაში დაილექა და ეს ყველაფერი იცით რატომ ხდება ? -იმიტომ რომ პირველად წაკითხულის შთაბეჭდილებას,ემოციებს,გრძნობებს ვერ დავიბრუნებთ. ამიტომ ჩვენი ცხოვრების განმავლობაში უნდა შევეცადოთ რაც შეიძლება ბევრჯერ გამოვცადოთ ის, თუ როგორია წიგნთან შეხების პირველადი შთაბეჭდილება! შთაბეჭდილება დროში მოგზაურობისა, თაობებთან ჭიდილისა,სტერეოტიპების მსხვრევისა და ერთი სიტყვით თავისუფალ სივრცეში მოგზაურობისა,სადაც სრული ქაოსია!

სიტყვა გამიგრძელდა. ამის დაწერას არც ვაპირებდი,მხოლოდ ათეულის შედგენისთვის შემოვირბინე,მაგრამ ასე რომ ვთქვა შემომეწერა პოსტი 😀
კარგი ახლა საქმეზე გადავალ…. ბრბრბრრრრრრ აი ჩემი ათეულიც:

ნომერი 1 (უმბერტო ეკო “ვარდის სახელი”

მკვლელობები მონასტრის ბიბლიოთეკაში შენახულ საიდუმლო სიბრძნის შემცველ წიგნს უკავშირდება, რომლის ხელში ჩაგდების მსურველებიც უცნაურ ვითარებაში იღუპებიან. ჩემი აზრით საინტერესო იქნება შუა საუკუნეებში გამგზავრება და იმის გამოძიება თუ ვინ ან რა არის დამნაშავე ამ შავბნელ და საიდუმლოებით მოცულ საქმეში.

ნომერი 2 (კატარინა მასეტი “ტიპი მეზობელი საფლავიდან” )

ორიგინალურია არა? სასაფლაოზე დაწყებული ურთიერთობა და ინტრიგა თუ როგორ განვითარდება მოვლენები.

ნომერი 3 (თომას მანის “ბუდენბროკები”

ირონია იგრძნობა პირველი გვერდიდანვე რასაც თვალი გადავავლე , + ჩემი შეხედულებაც ამ ეპოქისადმი. წინასიტყვაობაც საინტერესო ჩანს:თომას მანი “ბუდენბროკებს” პესიმისტური იუმორით გაჯღენთილ წიგნს უწოდებდა.რომანში ასახულ უიმედო,ნაღვლიანი განწყობილებით აღსავსე სამყაროში მწერალს მხოლოდ ერთი შესაძლებლობა რჩებოდა ჰუმანიზმის დაცვისა.და რა ამას წიგნიდან გავიგებ.

ნომერი 4 (მარიო პიუზო “ნათლია” ამის მიხედვით გადაღებული ფილმი ხალხმა რატომღაც “ნათლიმამად” მონათლა.ალბათ იმიტომ,რომ მთავარი გმირი ერთდროულად დაუკავშირეს მამასაც და ნათლიასაც. საინტერესოა იმის გაგება თავად ავტორი როგორ დაგვიხატავს ამ პერსონას.

ნომერი 5 (რობერტ კონკვესტის “დიდი ტერორი” )

ნუ რა ვქნა, ვერ ვეშვები სტალინს და სსრკ-ს და მომკალით 😀 ალბათ მალე დისერტაციას დავწერ ამ ეპოქაზე 😀 <<რა თამამი განცხადებაა.

ნომერი 6 -(ონორე დე ბალზაკი " 30 წლის ქალი"

პარალელები,პარალელები,პარაელლები აი რატომ მიმიზიდა ამ წიგნმა, იმედია ბევრის მომცემი არმოჩნდება და არა ფუჭი სიტყვების რახარუხი…მაგრამ რომელ ფუჭ სიტყვებზეა საუბარი ეს ხომ ბალზაკია.

ნომერი 7 -(გუსტავ ფლობერი “მადამ ბოვარი”
ამის შესახებ რა გითხრათ წარმოდგენაც არ მაქვს, მაგრამ მგონი კარგი უნდა იყოს,რას იტყვით??

ნომერი 8 (ონორე დე ბალზაკი “შაგრენის ტყავი” )
აი კვლავ ბალზაკი. “შაგრენის ტყავის” მტავარი იდეა ერთდროულად ძველთაძველიც არის და მარად ახალიც- დაპირისპირება სურვილსა და შესაძლებლობას,რეალურსა და წარმოსახულს შორის ეს ყოველი რათქმაუნდა საინტერესო წარმოსახვით მოგზაურობას გვპირდება შოერულ დროში.

ნომერი 9 (ჰერმან ჰესე "ტრამალის მგელი"

წინასიტყვაობა ასეთია: „ ეს კაცი … სულს გვიფორიაქებდა , ლოდივით გვაწვა გულზე და , გულახდილად რომ გითხრათ , ამ გრძნობას დღემდე თავი ვერა და ვერ დავაღწიე . ტრამალის მგელს ღამღამობით ახლაც ვხედავ ხოლმე სიზმარში და ვგრძნობ , რომ თვით მისი არსებობაც კი თითქოს მბოჭავს და სულის სიმშვიდეს მაკარგვინებს , თუმცა კი ნამდვილად ძალიან მიყვარს .“ საინტერესოა როგრო შთაბეჭდილებას მოახდენს ტრამალის მგელი ჩემზე.

ნომერი 10 (სტიგ ლარსონი “გოგონა დრაკონის ტატუთი”

როგორც იქნა ხელში ჩავიგდე ხოდა ჩავუჯდები ცოტა ხანში… რას იტყვით კარგიაა???

სულ ეს იყო….

ნია ჭუმბურიძე (Anoonymouss)